#اعتراضات_سراسری داخل ایران منتهی به آشفته بازاری شد كه پای بسیاری از خانواده‌ها را به اطلاعات و سپاه و سایر دستگاه‌های امنیتی باز كرد. چندین خانواده داغدار مرگ فرزندانشان شدند كه در زیر شكنجه‌های برادران اطلاعات و امنیت، جان باخته بودند. بسیاری دیگر از خانواده‌ها در كوچه پس كوچه‌های پارتی بازی و پیدا كردن وثیقه برای آزاد كردن فرزندانشان گرفتار آمدند.
#تظاهرات_سراسرى توانست شكاف بزرگی را در سیستم ولایت فقیه ایرانی ایجاد كند. البته مهاجران و پناهنده‌های خارج از ایران هم با تشكیل دسته‌هایی مجزا به حمایت از این اعتراضات به پا خاستند و الحق با خلق حماسه‌هایی توانستند رنگ و لعاب دیگری به این اعتراضات ببخشند و صد البته جای تقدیر هم باقی نگذاشتند.
خارج نشینان ایرانی و مخالفان رژیم ولایی در خیابان های كشورهای خارجی، گروهی سلطنت فناشده‌شان را معرفی می كردند، دسته‌ای سوسیالیسم عقیم شده، عده‌ای شدند نماینده‌ی خانواده‌ی رجوی، عده‌ای حكومت شورایی می خواستند، كسانی هم پادشاه.. همه‌ی گروه‌ها به اتفاق نه آخوند خواستند نه رهبر نه قانون اسلامی و نه كشور یكپارچه!
و برای این كه كاملا نشان دهند كه ایران آینده كاملا تجزیه شده است هر گروهی با سر دادن سرود خاص خود و شعارهای مختص به خودشان و در مواردی با ایجاد درگیری و تنش با همدیگر و چپ چپ به هم نگاه كردن، از یك طرف این پیغام را به خانواده‌های زندانیان سیاسی دادند كه نه تنها پشت و پناه و صدای آنها نخواهند بود بلكه از زندانیان به عنوان ابزاری برای مرام های سیاسی پوسیده‌ی خویش هم استفاده می كنند! از سوی دیگر به ایران نوین هم حالی كردند كه نه تنها پرگهر و پر دمكراسی نخواهد بود بلكه افغانستانی خواهد شد كه هر گروه با قدرت تر و اپورتونیست تر می تواند با ساز خود اپرای شلغمین خویش را بنوازد و این خود نوید به استقلال سایر ملیت های در اقلیت را نیز می دهد.
و برای این كه كاملا نشان دهند كه ایران آینده كاملا تجزیه شده است هر گروهی با سر دادن سرود خاص خود و شعارهای مختص به خودشان و در مواردی با ایجاد درگیری و تنش با همدیگر و چپ چپ به هم نگاه كردن، از یك طرف این پیغام را به خانواده‌های زندانیان سیاسی دادند كه نه تنها پشت و پناه و صدای آنها نخواهند بود بلكه از زندانیان به عنوان ابزاری برای مرام های سیاسی پوسیده‌ی خویش هم استفاده می كنند! از سوی دیگر به ایران نوین هم حالی كردند كه نه تنها پرگهر و پر دمكراسی نخواهد بود بلكه افغانستانی خواهد شد كه هر گروه با قدرت تر و اپورتونیست تر می تواند با ساز خود اپرای شلغمین خویش را بنوازد و این خود نوید به استقلال سایر ملیت های در اقلیت را نیز می دهد.
پینوشت:
عكس ها مربوط به آكسیون های اعتراضی حامیان زندانیان سیاسی و مردم به تنگ آمده‌ی ایران در روز 13.01.2018 در شهر فرانكفورت آلمان می باشد. كه سه گروه در مساحتی پنجاه شصت متری چادر زده بودند و هر گروه با بلند كردن صدای خویش، سعی در خاموش كردن و به حاشیه انداختن سایر هم وطنانشان داشت. (جای چادر برادران بسیج و حشد شعبی رزوو شده است كه در سال های آینده به چنین آكسیون هایی می پیوندند.)
